SEMANA SANTA: Miyerkules Santo

Habang papalapit na ang Easter Triduum, heto na naman si Judas, umeeksenang muli sa ating Ebanghelyo ngayon. Bago pa man ang Triduum, tila pinapaalala sa atin ng Ebanghelyo ang dahilan ng Pagpapahirap kay Jesus. Oo, given na na mahal tayo ng Diyos. Pero isa pang dahilan nito ang kasamaan ng tao.

Click: (Readings for Wednesday of Holy Week)

Sa mga huling araw ng Kuwaresma, na magtatapos bukas ng hapon, ay ipinakita sa atin ang kasalanang naging mitsa ng lahat: ang pagtatraydor ng isa sa mga Apostol ni Jesus. Ang tinuring na kaibigan ni Jesus, ang hinugasan Niya ng paa, ang pinagkatiwalaan ng grupo nila sa kanilang salapi ay nagkanulo kay Jesus sa halagang 30 pirasong pilak. Ngunit ito man ang naging mitsa upang magsimula ang paglilitis at pagpapahirap kay Jesus, hindi ito ang nag-iisang kasalanang tunay na sanhi ng Kamatayan ni Jesus. Ang pag-aalay ng buhay ng ating Panginnon ay para sa kasalanan ng lahat ng tao, para sa kasalanan ko, sa kasalanan mo na nagbabasa ngayon, at sa kasalanan nating lahat. Kay Judas, 30 pirasong pilak, pero tayo, tuwing nagkakasala tayo kay Jesus, ano ang presyo natin? Kapangyarihan? Pera? Saglit na pagpapakasarap? Kasikatan?

Labis nga talaga ang pagmamahal ng Diyos sa atin! Para sa tao, mahirap mag-alay ng buhay para sa minamahal; lalo namang mahirap at halos imposibleng gawin ito para sa taong kaaway mo o nananakit sa 'yo. Pero "ipinadama ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atin NOONG TAYO'Y MAKASALANAN PA. (Rom 5:8)" Biruin mo, mga traydor tayong lahat dahil sa ating mga kasalanan, pero namatay si Jesus para sa atin?

Oo, nandyan na yung pagninilay natin sa dakilang pag-ibig ng Diyos. Ngunit walang saysay ang "Thank you Lord for dying for me" kung wala tayong effort na tingnan ang ating mga kasalanan, iwaksi ang mga ito at magbalik-loob sa Kanya. Namatay si Jesus upang dulutan tayo ng kaligtasan mula sa pagkaalipin sa kasalanan, sana tikman natin ito at lasapin, lalo na sa mga Banal na Sakramento ng Kumpisal at Misa. Kapag hanggang "Thank you" lang tayo, para lang tayong hinainan ng masarap na piging pero hindi rin naman kumain.

Huwag tayong tumulad kay Judas na nawalan ng pag-asa sa awa ng Diyos. Pagnilayan natin ang ating mga kasalanan at magbalik-loob sa Kanya. After all, yun nga ang dahilan kung bakit Siya namatay: upang makita natin ang epekto ng ating mga kasalanan (ang Kamatayan Niya) at madulutan tayo ng kaligtasan!

SEMANA SANTA: Martes Santo

Tatlong Apostoles ang highlighted sa ating Ebanghelyo ngayon: Si San Juan, si San Pedro at si Judas. Alam naman natin ang kanilang mga ginampanan sa Passion narrative ni Jesus.

Click: (Reading for Tuesday of Holy Week)

Si Juan ang tinuturing na beloved disciple. Sa Ebanghelyo ngayon ay makikita na tunay na malapit si Juan sa ating Panginoong Jesus. Inilalarawan siya na nakahilig sa dibdib ni Jesus, malapit sa Kanyang puso. Alam natin na hindi lang in terms of space or distance ang pagiging malapit si Juan kay Jesus. Malapit siya sa puso ni Jesus. Siya lamang ang Apostol na hindi umiwan kay Jesus hanggang sa kamatayan Niya. Narinig niya ang pagtibok ng Puso ni Jesus. Nasaksihan niya rin sa Kalbaryo kung paano tumibok ang pusong ito para sa sangkatauhan habang nakapako si Jesus sa krus. Nakita niya kung paanong nasaid ang dugo at kahit ang tubig sa Puso ni Jesus, mula sa buong katawan ng ating Panginoon.

Labis rin ang katapatang ipinakita ni San Juan kay Jesus, habang ipinapamalas ni Jesus ang dakilang pag-ibig Niya sa sangkatauhan sa Kanyang paghihirap. Katapatan at hindi pag-iwan kay Jesus ang tugon ni Juan sa pag-ibig ng ating Panginoon. Sa ating buhay, paano kaya natin tinutugunan ang pag-ibig ng Diyos? Nananatili ba tayo sa tabi Niya? Tuwing nagkakasala tayo ay iniiwan natin Siya. Tayo ang lumalayo sa Kanya.

Si Jesus at ang Kanyang Misteryo Paskal ay nasa Banal na Eukaristiya. Gaano tayo kadalas lumapit sa Kanya sa Banal na Sakramento? Tulad ni San Juan na sumandal sa Puso ni Jesus, sumandal rin nawa tayo sa Banal na Sakramento kung saan napakalapit natin kay Jesus! Sa Panginoong Jesus lamang  tayo makakakuha ng lakas upang maging matapat bilang mga Kristiyano. Lumapit nawa tayo sa Kanya at igalang Siya sa Banal na Eukaristiya.

Si Judas naman ay imahe ng pagtataksil para sa atin. Hindi lamang niya iniwan kundi ipinagkanulo pa si Jesus. At sa huli, sa halip na magbalik-loob ay pinili pa niyang magpakamatay, kaya't natapos ang buhay niya sa isa pang kasalanang mortal. Sa kwento ni Judas, nabibigyan tayo ng babala: ang pagsisisi sa kasalanan ay dapat pinapakita sa pagbabalik-loob, hindi sa paggawa pang muli ng kasalanan. Isang malaking insulto sa Diyos ang hindi pagkilala sa Kanyang awa.

Si San Pedro naman ay binalaan ni Jesus sa Ebanghelyo ngayon tungkol sa kanyang magiging kasalanan: ang pagtatwa sa Kanya. Ayun siya, bibo at sumasagot kay Jesus na tila ba he's on top of everything that's happening. Tila ba handang handa siyang mag-alay ng buhay para kay Jesus. Ngunit sa sandali ng kagipitan ay tinanggi niyang kilala niya si Jesus! Sa ating buhay, naiipit din tayo sa ilang mga pagkakataong kailangan nating sumagot sa tanong: Kristiyano ka ba? Sana "oo" ang sagot natin dito, sa lahat ng pagkakataon! Hindi pwedeng tanggalin ang pangalan ni Kristo sa ating pagkatao. Kapag walang Kristo sa isang Kristiyano, "ano" na lang ang natitira: simbolo ng pagkalito, kawalan ng Daan, Katotohanan at Buhay. Kristiyano Katoliko nga tayo, pero pagdating sa issue ng same-sex marriage, abortion, contraception at iba pang moral na usapin, kahit sa personal na lebel, nagiging "ano" na lang ang iba sa atin, itinatanggi na kilala nila si Kristo.

Sa kabila ng lahat, ang maganda sa kwento ni San Pedro ay nagsisi siya at nagbalik-loob. Alam niyang napakasaklap ng kasalanan niya. Ang Semana Santa ay isang magandang panahon para magbalik-loob, tulad ni Pedro. Sa Sakramento ng Kumpisal, hinihintay tayo ni Jesus upang magpakumbaba, kilalanin ang ating mga nagawang mali at makipag-ayos sa Kanya. Doon ay mararanasan natin at matututunan na kahit ano pang bigat ng kasalanan natin, mahal tayo ni Jesus at handa Niya tayong patawarin. Nais Niya tayong maligtas, kaya nga Siya namatay dahil doon.

Sa papalapit na Easter Triduum, inaanyayahan tayo ng Ebanghelyo ngayon na pagnilayan ang ating mga kasalanan at kawalang katapatan, talikuran ang mga ito at magbalik-loob sa Diyos sa Kanyang mga sakramento. Inaanyayahan din tayo ng Inang Simbahan na, tulad ni Juan, maging malapit kay Jesus lagi at samahan Siya sa mga darating na liturhikal na pag-alala ng Kanyang pag-aalay ng buhay para sa atin. Doon ay makikita at maririnig natin ang tibok ng Puso ni Jesus para sa atin, at malalaman natin kung gaano kamahal ang presyo ng ating kaligtasan: ang buhay ng Anak ng Diyos!

SEMANA SANTA: Lunes Santo

Isang litro ng mamahalin at mabangong langis ang ipinahid ni Maria ng Betania sa mga paa ni Jesus. Buhok naman niya ang ginamit niyang pantuyo sa mga ito. Isa itong kahanga-hangang pagpapakita ng debosyon at pagmamahal kay Jesus na malugod naman Niyang tinanggap.

(Click: Readings for Monday of Holy Week)

Naiskandalo dito si Judas. Sana ay ipinagbili na lang daw ang langis upang makatulong sa mga mahihirap. Hindi man ito ang tunay na pakay ni Judas, hindi rin naman tinanggi ni Jesus ang halaga ng sinabi niya. Mahalaga ang pagtulong sa mga mahihirap. Ngunit binigyang diin ni Jesus na mahalaga rin ang pagpapakita ng pagmamahal sa Kanya. Nagsalita rin si Jesus ukol sa paglilibing sa Kanya, kaya't sa Ebanghelyo ngayon ay tila naihahanda na tayo sa darating na liturhikal na paggunita ng Kamatayan ni Jesus.

Marahil labis ang ipinakitang debosyon at pagmamahal ni Maria kay Jesus, ngunit hindi ba't marapat lamang ang todo bigay na pagtugon sa todo bigay ring pagmamahal ni Jesus sa atin na ipinakita Niya sa kamatayan Niya? Ang pagbuhos ng isang litrong mamahaling langis sa paa ni Jesus, kung tutuusin, ay hindi maikukumpara sa pagbuhos o pagdanak ng Banal na Dugo ng ating Panginoon. Ngunit ito ay napakaganda pa ring halimbawa ng pagmamahal sa Diyos na walang hesitations at walang holding back. Isang litrong mamahaling langis yun, imagine?

Sa ating Ebanghelyo ngayon ay nabanggit din si Lazaro, ang kaibigang binuhay na muli ni Jesus. Tila pagtanaw rin ito sa mga alam na nating magaganap pagkatapos ng Kamatayan ni Jesus. Generous ang Diyos dahil binigay Niya sa atin si Jesus upang mamatay at magbigay buhay sa atin. 

Katulad ni Maria, Marta at Lazaro sa Ebanghelyo natin ngayon, nawa ay maging magiliw din tayo sa ating Panginoong Jesus. Huwag nawa nating ipagkait sa Kanya ang mga the best na maaari nating ibigay: ang ating sarili, ang ating pananampalataya at pagtalima sa kalooban ng Ama tulad ng ginawa Niya, at ang ating pakikiisa sa todo bigay Niyang pagmamahal. Huwag rin nawa tayong maging madamot sa pagbibigay sa kapwa at sa Simbahan, ang Kanyang Katawang Mistiko kung saan tayo ay bahagi rin naman.

Kung handa rin tayong magbuhos ng isang litrong mamahalin at mabangong langis, sa buong mundo ay kakalat ang bango ni Jesus at ng Kanyang Simbahan!